สุภาษิตบางบทคัดลอกมาจากคำสอนของอามีเนโมปีหรือไม่?

ตอบ



หนังสือสุภาษิตส่วนใหญ่เขียนโดยกษัตริย์โซโลมอน ลูกชายของดาวิด ประมาณ 900 ปีก่อนคริสตกาล พระเจ้าอวยพรโซโลมอนด้วยพระปรีชาญาณอันยิ่งใหญ่ จนเป็นที่เลื่องลือจากผู้ปกครองประเทศอื่น (1 พงศ์กษัตริย์ 4:30–32) นอกจากสุภาษิตแล้ว โซโลมอนยังเขียน Ecclesiastes ซึ่งสำรวจความไร้ประโยชน์ของชีวิตโดยปราศจากพระเจ้า และเพลงของโซโลมอน เรื่องราวของความรักและความบริสุทธิ์ทางเพศระหว่างชายกับหญิงสาว คำสั่งสอนของอาเมเนโมปีเขียนขึ้นในอียิปต์โบราณและเป็นชุดของคำพูดที่ชาญฉลาดและหลักการทั่วไปในการใช้ชีวิต พระคัมภีร์เก่าและนักวิชาการด้านวรรณกรรมได้ถกเถียงกันมานานแล้วว่าสุภาษิตเกี่ยวข้องกับคำสั่งสอนของอามีเนมโปปหรือไม่ และถ้าเป็นเช่นนั้น จะมากน้อยเพียงใด

สุภาษิต 22:17–24:22 เป็นชุดที่สามในหนังสือสุภาษิตและมีชื่อว่า Words of the Wise เช่นเดียวกับส่วนแรก (สุภาษิต 1–9) ใช้บทกวีที่ไหลลื่นจากพ่อถึงลูกชาย (สุภาษิต 1:8; 23:19) ซึ่งแตกต่างจากข้อความทั่วไปสั้น ๆ ของส่วนที่สอง (สุภาษิต 10:1–22 :16). คอลเลกชันที่สามสามารถแบ่งได้ตามสี่หัวข้อ: บทนำ (22:17–23:11), การสอนให้เด็กเชื่อฟัง (23:12–24:2), ความทุกข์ยาก (24:3–12) และผู้กระทำความผิด (24) :13–22). สุภาษิตส่วนนี้มีความคล้ายคลึงกันในรูปแบบและเนื้อหากับคำสั่งสอนของอาเมเนโมปี และนั่นทำให้บางคนสันนิษฐานถึงความเชื่อมโยงระหว่างทั้งสอง



ในปี 1888 นักโบราณคดีชาวอังกฤษได้ซื้อกระดาษปาปิรัสอียิปต์สำหรับพิพิธภัณฑ์บริติช มันถูกทิ้งไว้โดยไม่มีการแปลจนกระทั่งการศึกษาทุกสิ่งที่อียิปต์เกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ในปี พ.ศ. 2519 ได้มีการตีพิมพ์งานแปลที่ค่อนข้างถูกต้องเป็นครั้งแรก Amenemope สามีของ Tawosre ถูกอธิบายว่าเป็นผู้ควบคุม Karnak ซึ่งเก็บภาษีเมล็ดพืชสำหรับฟาโรห์ คำแนะนำของ Amenemope เป็นรายการคำพูดที่ชาญฉลาดสามสิบคำสำหรับ Hor-em-maakher ลูกชายของเขาซึ่งสอนวิธีดำเนินชีวิตเพื่อรับพรจาก Maat เทพเจ้าแห่งความยุติธรรมและความจริงของอียิปต์ แม้ว่าข้อความบางส่วนจะอ่านไม่ออก แต่มีสามประเด็นที่ชัดเจน ได้แก่ ความสงบ ความซื่อสัตย์ และพลังแห่งโชคชะตาและโชคชะตา (กล่าวคือ เจตจำนงของพระเจ้า) ไม่ชัดเจนว่า Amenemope เป็นผู้แต่งจริงหรือนักเขียนที่ไม่รู้จักโดยใช้นามปากกา คิดว่าเขามีชีวิตอยู่ไม่เร็วกว่า 1539 ปีก่อนคริสตกาล



ต้นกกในบริติชมิวเซียมมีความยาวสิบสองฟุต สูงสิบนิ้ว และแบ่งออกเป็นยี่สิบเจ็ดหน้า มีวันที่อยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่าง 950 ถึง 650 ปีก่อนคริสตกาล แต่ถึงแม้จะเป็นข้อความที่สมบูรณ์ที่สุด แต่ก็ไม่ใช่เพียงเศษที่เหลือและแน่นอนว่าไม่เก่าที่สุด พิพิธภัณฑ์ไคโรมีชิ้นส่วนเครื่องปั้นดินเผาที่มีคำสั่ง Amenemope สองสามบรรทัดจากบทที่ 1 และ 2 และกระดานเขียน (แผ่นขี้ผึ้ง) พร้อมข้อความจากบทที่ 24, 25 และ 26 มีกระดานเขียนพร้อมบทนำตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ ปารีส. มอสโกมีกระดานเขียนอีกอันที่มีข้อความจากบทที่ 4 และ 5 และชื่อเรื่อง Wisdom of Amenemope เขียนไว้บนผนังของ Medinet Habu วิหารฝังศพของ Ramesses III เมื่อพิจารณาจากอายุของสิ่งประดิษฐ์และรูปแบบองค์ประกอบทางวรรณกรรม คาดว่าต้นฉบับจะเขียนขึ้นก่อน 1,000 ปีก่อนคริสตกาล

ข้อความของคำสั่งสอนของ Amenemope ประกอบด้วยคำนำและคำพูดที่ชาญฉลาดสามสิบบท หัวข้อที่เกิดซ้ำๆ อย่าโลภหรือโกงคนจน อยู่ให้ห่างจากความขัดแย้งและปล่อยให้พระเจ้าจัดการ ทำความดีเพื่อให้คนอื่นยกย่องคุณ อย่าเป็นพี่น้องกับคนอื่นที่มีฐานะต่ำหรือสูงกว่าในชีวิต อย่า อิจฉาหรือแสดงความลำเอียงต่อคนรวยและมีอำนาจ ให้เกียรติและดูแลผู้ใหญ่และคนจนของคุณและอย่าเปิดเผยความมั่นใจ



การโต้เถียงที่เดือดพล่านในช่วงร้อยปีที่ผ่านมานั้นเป็นเรื่องธรรมชาติของความสัมพันธ์ระหว่างสุภาษิต 22:17–24:22 กับคำสั่งสอนของอาเมเนโมปี นักวิชาการบางคนกล่าวว่าข้อความภาษาฮีบรูได้รับอิทธิพลจากข้อความของอียิปต์ คนอื่นบอกว่าตรงกันข้ามคือความจริงที่งานเขียนของ Amenemope ได้รับอิทธิพลจากงานเขียนของโซโลมอน ยังมีอีกหลายคนกล่าวว่าความเชื่อมโยงระหว่างสุภาษิตกับคำสั่งสอนของอามีเนมปีนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ

มีคำอธิบายที่เป็นไปได้สามประการเกี่ยวกับความคล้ายคลึงกันระหว่างสุภาษิตและคำสั่งสอนของอามีเนมปี:

1. โซโลมอนค้นพบคำสั่งสอนของอาเมเนโมปีและปรับเปลี่ยนเพื่ออ้างอิงถึงพระเจ้าของชาวอิสราเอล
2. การนัดหมายของสิ่งประดิษฐ์ไม่ถูกต้อง และข้อความอียิปต์ก็คัดลอกมาจากต้นฉบับของโซโลมอน
3. ตำราทั้งสองเขียนขึ้นอย่างอิสระ และแนวคล้ายคลึงกันอาจเป็นผลของแหล่งข้อมูลทั่วไป (อิงจากข้อความภาษาเซมิติกที่เก่ากว่าและสูญหาย) หรือข้อเท็จจริงที่ว่าจุดประสงค์และรูปแบบที่คล้ายคลึงกัน (วรรณกรรมภูมิปัญญาค่อนข้างเป็นที่นิยมในโลกยุคโบราณ) นำไปสู่ กับเรื่องและการแสดงออกที่คล้ายคลึงกัน

นี่คือตัวอย่างหนึ่งของความคล้ายคลึงกันระหว่างสุภาษิตและคำสั่งสอนของอามีเนมปี:

อย่าปล้นคนจนเพราะเขายากจน
หรือบดขยี้คนทุกข์ยากที่ประตูเมือง (สุภาษิต 22:22, NASB)

ป้องกันตัวเองจากการปล้นคนจน
จากความรุนแรงกลายเป็นคนอ่อนแอ (Amenemope iv, 4-5)

แน่นอน สองข้อนี้มีความคิดที่คล้ายคลึงกัน แต่เห็นได้ชัดว่าไม่มีการคัดลอกโดยตรงที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ยังไม่เป็นไปตามที่ผู้เขียนคนหนึ่งต้องยืมมาจากอีกคนหนึ่ง เป็นไปได้หรือที่คนสองคนที่เขียนกฎแห่งปัญญา ทั้งสองจะแตะต้องถึงความจำเป็นของความยุติธรรมสำหรับผู้ถูกกดขี่?

ตัวอย่างอื่น:

ความมั่งคั่งสร้างปีกได้อย่างแน่นอน
เหมือนนกอินทรีที่บินสู่สวรรค์ (สุภาษิต 23:5, NASB)

พวกเขา [ทรัพย์สมบัติที่ไม่สุจริต] ทำตนเป็นปีกเหมือนห่าน
และบินไปสวรรค์ (Amenemope x, 5)

อีกครั้ง เราจะเห็นได้ว่าไม่มีการคัดลอกโดยตรง แม้ว่าข้อความทั้งสองจะเกี่ยวข้องกับหัวข้อทั่วไปและทั้งสองใช้อุปมาที่เกี่ยวข้องกับนก ข้อแตกต่างประการหนึ่งคือ ในบริบท โซโลมอนกำลังพูดถึงความปรารถนาทั่วไปสำหรับความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้น ในขณะที่อาเมเนโมปีกำลังพูดถึงการได้มาโดยมิชอบโดยเฉพาะ สำหรับคำอุปมาเกี่ยวกับนก คำพูดดังกล่าวดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาในตะวันออกใกล้ เช่นเดียวกับที่พบในงานเขียนโบราณอื่นๆ เช่นกัน การใช้นกบินเพื่อแสดงให้เห็นลักษณะชั่วคราวของสิ่งต่าง ๆ ยังใช้ในโฮเชยา 9:11

นี่คือตัวอย่างที่เป็นปัญหามากขึ้น:

เราไม่ได้เขียนถึงคุณถึงสิ่งที่ยอดเยี่ยม
ของคำแนะนำและความรู้? (สุภาษิต 22:20, NASB).

ดูตัวคุณเองสามสิบบทนี้
พวกเขาน่ารัก พวกเขาให้การศึกษา (Amenemope xxvii, 7–8)

เมื่อมองแวบแรก ดูเหมือนจะไม่มีความคล้ายคลึงกันในที่นี้ แต่ในภาษาฮีบรูดั้งเดิม คำว่าแปลสิ่งที่ยอดเยี่ยม (พบใน KJV ด้วย) คือ shaliysh ซึ่งอาจหมายถึงหนึ่งในสามของการวัด เครื่องดนตรีสามชิ้น หรือเจ้าหน้าที่เช่นโล่หรือเจ้าหน้าที่ ในสิบหกในยี่สิบเหตุการณ์ในพระคัมภีร์ คำนี้หมายถึงตำแหน่งอันสูงส่ง ในหนึ่งเครื่องดนตรี และในสองหน่วยของหน่วยวัด เฉพาะที่นี่เท่านั้นที่ความหมายเลื่อนจากขุนนางไปสู่สิ่งที่ยอดเยี่ยม

เป็นไปได้ว่าข้อความภาษาฮีบรูสมัยใหม่ของเรามีข้อผิดพลาดในการถอดความเล็กน้อย และคำว่าไม่ใช่ shaliysh (ขุนนาง) แต่ ชโลชิม -สามสิบ. The Orthodox Jewish Bible ตกลงแปลข้อพระคัมภีร์ว่าฉันไม่ได้เขียนถึงเจ้าหรือ? ชโลชิม (สามสิบคำพูด)? NIV และ ESV ปฏิบัติตามแนวความคิดนี้และใช้คำพูดสามสิบคำ

ถ้าสุภาษิต 22:20 กล่าวถึงสามสิบคำพูด ก็ดูเหมือนจะมีความเกี่ยวข้องกับการกล่าวถึงในคำแนะนำของอามีเนมปีในสามสิบบท การแปลบางฉบับ เช่น NIV แบ่งสุภาษิต 22:17 — 24:22 ออกเป็นสามสิบส่วน นักวิชาการบางคนถือว่าสุภาษิต 22:20 ไม่ใช่ต้นฉบับสำหรับโซโลมอน แต่รวมไว้โดยไม่ได้ตั้งใจเนื่องจากส่วนนั้นของหนังสือถูกคัดลอกมาจากข้อความของ Amenemope คนอื่นๆ คาดเดาว่ากษัตริย์โซโลมอนจ้างนักจดชาวอียิปต์คนหนึ่งซึ่งคุ้นเคยกับถ้อยคำของคำสั่งสอนเรื่องอาเมเนโมปี และอาลักษณ์คนนั้นได้กล่าวถึงคำพูดสามสิบคำในขณะที่เขาเขียนหนังสือสุภาษิต แต่ก็เป็นไปได้เช่นกันที่โซโลมอนใช้อุปกรณ์วรรณกรรมทั่วไปที่อ้างถึงคำพูดสามสิบคำหรือที่เขาเขียนเป็นอุปมาของคำพูดอันสูงส่ง (ไม่ใช่สามสิบ) ซึ่งในกรณีนี้การแปลสิ่งที่ยอดเยี่ยมก็คือเสียง

ความคล้ายคลึงกันส่วนใหญ่ระหว่างสุภาษิตและคำสั่งสอนของ Amenemope สามารถนำมาประกอบกับความคล้ายคลึงกันโดยกำเนิดในวรรณกรรมประเภทเดียวกัน โซโลมอนดัดแปลงบางส่วนของคำแนะนำของอามีเนมโปเพื่อการใช้งานของเขาเองหรือไม่? มันเป็นไปได้. ตามท่านผู้ประกาศ 12:9 โซโลมอนไตร่ตรองและค้นคว้าและจัดลำดับสุภาษิตหลายคำ ซึ่งอาจหมายความว่าท่านเป็นผู้รวบรวมสุภาษิตจากหลายวัฒนธรรม สิ่งนี้ไม่ได้ทำให้ส่วนใดส่วนหนึ่งของสุภาษิตเป็นโมฆะ ในที่สุดปัญญาทั้งหมดก็มาจากพระเจ้า และโซโลมอนยังคงได้รับการชี้นำจากพระวิญญาณบริสุทธิ์เมื่อเขาอ้างอิง แก้ไข และแก้ไขแหล่งข้อมูลอื่นๆ ในการเขียนของเขา

สำหรับการตรวจสอบเชิงวิชาการเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับสุภาษิตและคำสั่งสอนของอามีเนโมปี ดูที่ จอห์น รัฟเฟิล บทความ ใน Tyndale Bulletin #28.